در نوشتار اکونومیست که چهارم ژانویه ۲۰۲۴ منتشر شده به این مهم اشاره شده که آلمانی ها در صددِ خلاص شدن از احساس گناه به خاطرِ فاجعه‌ای هستند که خود را مقصر در این فاجعه می دانند! در نتیجه حاضر به تحمل کردن هیچ تهدیدی علیه اسرائیل (به مثابه راه نجات یهودیان) نیستند!

براساس این گزارش، آنچه میان افراد زیر و بسیاری افراد دیگر مشترک است این است که طی چند ماه گذشته (بخاطرِ ترس از اظهار نظر های یهود ستیزانه) به طور ناگهانی از رویدادهای مختلف در آلمان حذف شدند. این افراد که اتفاقاً تعداد زیادی از ایشان یهودی هستند عبارت بودند از: برنی سندرز ( سناتور آمریکایی)، یک شاعر هندی، یک اندیشمند سیاسی از استرالیا، یک گروه تئاتر فولکلور از ایرلند، یک هنرمند معمار از بریتانیا، یک عکاس از بنگلادش، یک مورخ هولوکاست از آمریکا، یک آهنگساز اهل شیلی، یک نمایشنامه‌نویس دارای تابعیت دوگانه اسرائیلی – اتریشی، یک فوتبالیست هلندی، یک روزنامه نگار نیجریه‌ای – آلمانی ، یک رمان نویس فلسطینی !

حساسیت های شدید آلمان در قبالِ یهود ستیزی از هفتم اکتبر شروع نشده است بلکه بستر چنین حساسیت هایی مربوط به کشتار ۶ میلیون نفر یهودی توسط حکومت نازی ها است.

یکی از راه حل های آرامش یافتن نسل های اخیر آلمانی در مقابل وحشت و فاجعه کشتار یهودیان ، استقبال از تشکیل دولت اسرائیل به عنوان عاقبتی خوش برای پایان دادن به کابوس یهودیان بوده است؛ کابوسی که توسط آلمانی ها رقم زده شد!

نتایج یک گروه تحقیقاتی، حرف های « ایال وایزمن » دانشمند بریتانیایی – اسرائیلی طی سال ها پیش را تأیید می‌کند که گفته است، آلمانی ها در صددِ خلاص شدن از احساس گناه به خاطرِ فاجعه‌ای هستند که خود را مقصر در این فاجعه می دانند! در نتیجه حاضر به تحمل کردن هیچ تهدیدی علیه اسرائیل (به مثابه راه نجات یهودیان) نیستند! چنین نگرشی نسبت به یهودیان از دهه ها پیش شکل گرفته است یعنی زمانی که آلمانی ها تصمیم گرفتند به یهودیان دیه ( خسارت) بپردازند ؛ نه تنها به یهودیان نجات یافته از هولوکاست بلکه به دولت اسرائیل!

اواخر دهه شصت میلادی از قرن گذشته با گشوده شدن سیاه ترین بخش ها از تاریخ آلمان، جنایات آلمان ها علیه یهودیان برملا شد. آلمان ها در روندی طولانی مدت برای دستیابی به هویت ملی جدید خود ناچار به کنار آمدن با گذشته ( نکبت بار ) خود و تلاش برای از بین بردن خاطرات تلخ و زشت خود شدند.

آنگلا مرکل وقتی صدر اعظم آلمان بود بر مسئولیت ویژه آلمان در قبالِ اسرائیل تأکید می کرد و تأمین امنیت اسرائیل را بخشی از منظومهٔ فکری دولت آلمان می دانست.

در سال ۲۰۱۹ اتفاقاً حزب « بدیل برای آلمان » که به صورتی گسترده متهم به فاشیسم بود به منظور اعلام برائت از این اتهام، مبتکر طرح و لایحه‌ای در مجلس آلمان شد که بر اساس آن هر گونه درخواست برای تحریم اسرائیل به مثابه « یهودستیزی » تلقی شود. بدین ترتیب هر گونه مخالفت با اسرائیل به مثابه اعمال دشمنی با تمامی یهودیان جهان تلقی می‌شود! دولت آلمان در این خصوص و به منظور پیگیری موارد مخالفت با اسرائیل، هیأت عالی بررسی یهودستیزی درست کرد!

ارگان ها و سازمان هایی که در آلمان از دولت پول می گیرند و البته بسیار زیاد هستند ناچارند برای تداوم برخورداری از پول دولت، دردسری برای خود درست نکنند. مثلاً پس از آنکه یک مرکز فرهنگی بنام « عیون » در برلین، میزبان نشستی توسط یک سازمان یهودی برای صلح شد، شهرداری برلین پول مرکز فرهنگی مزبور را قطع کرد چون یکی از اعضای کمیته فرهنگی، این اقدام را به مثابه شکلی پنهانی از یهودستیزی دانسته بود!

مواضع و اقدامات یکجانبه آلمان به نفع اسرائیل طی جنگ غزه باعث شده است تا یهودیان آلمانی هم گرفتار درد سر بشوند به طوریکه برخی یهودیان در آلمان معتقدند حمایت‌های بی حد و مرز و یکجانبه آلمان از اسرائیل بیشتر به ضرر یهودیان شده است! یک آهنگساز یهودی در فرانکفورت که منتقد اسرائیل است می گوید:« ظاهراً قرار است دولت آلمان تعیین کند که چه کسی یهودی است ؟! و یک یهودی باید چگونه باشد ؟!»

شاید نصیحتی که اخیراً یک اسرائیلی به آلمانی‌ها کرد برای آلمانی ها قابل فهم تر باشد. او در یک سمینار در برلین گفت:« اگر شما می خواهید دوست خوبی برای اسرائیل باشید بهتر است از دوست خود انتقاد هم بکنید »!